Gaan in vertrouwen.
Met Hem.
Hoe leer je iemand vertrouwen?
Daar zat ze… naast me…
Ik zou wel willen dat ik het ook had…
Wat zei ik?
Ja dat vertrouwen.
Maar als ik Bijbel lees, het doet me niks…
En bidden ook niet.
En ja, ik doe het niet vaak…
Ik heb het eigenlijk best wel druk…
En ik ben snel afgeleid…
Owh, zei ik.
Denk je dat God daar geen raad mee weet?
Met snel afgeleid zijn?
Druk zijn?
Vraag je Hem om hulp? Vroeg ik…
Nee zei ze, dat niet.
Ik zei; ik ben chaotisch (ja lieve mensen echt)
Elke dag, vraag ik, Heer, leid mij…
Met elke keuze, elk moment.
Gaat het dan altijd goed?
Nee, maar ik weet wel dat Hij erboven staat.
Ben ik dan nooit geïrriteerd?
Owh ja zeker wel…
En dat betekent dus ook vergeving vragen als het niet goed is wat ik doe.
(God maakt het je bekent, soms tot schaamrood op je kaken)
Maar Hij zegt, wie vergeving vraagt, zal vergeving ontvangen.
Ook als ik dingen moet veranderen, vraag ik Hem.
Ik kan mezelf niet veranderen… echt niet, Hij moet het doen.
Klinkt heel simpel zei ze…
Ik zei; Probeer het eens…
Probeer het met iets kleins…
Zodat je steeds grotere dingen bij Hem neerlegt.
Je weg gaat soms anders…
Maar als je Hem hebt gevraagd, mag je verwondert achterom kijken.
Zijn weg is beter en heeft een doel.
Eeuwig leven.
–
Hij smelt het goud, tot de Smelter er Zijn gezicht in ziet.
